Net zoals dé christen niet bestaat, bestaat ook dé moslim niet. In Jordanië is het niet anders. De een leeft naar de letter van de heilige islamitische tekst en de ander neemt die niet zo nauw. Hoe verhouden deze moslims zich tot elkaar? Vieren ze hun religieuze feesten samen? Wat geven ze ook hun kinderen…
Lees verder‘Ik ga naar de Zeven Heiligen’ is voor veel mensen in Marokko nog altijd synoniem voor ‘Ik ga naar Marrakech’. Maar eenmaal in Marrakech is het voor de westerse én Marokkaanse reiziger niet zo makkelijk uit te vinden wie die zeven beschermheiligen nu precies zijn. Bovendien houden zich naast de groep van zeven nog honderden…
Lees verderHoewel het meer dan duizend jaar geleden is dat de Arabieren Marokko veroverden, heeft de oorspronkelijke Berberbevolking nog veel van zijn eigen tradities weten te behouden. Een ervan is Bilmawn. Deze boeman in geitenvellen verdrijft volgens zeggen het kwaad. De Berbers gaven hem een belangrijke rol tijdens het islamitische Offerfeest. Bilmawn staat de laatste jaren…
Lees verderStealing My Religion van Liz Bucar is geen boek voor tere zielen. Als caminoganger is het vooral slikken als je van het pelgrimstype ‘spiritueel maar niet religieus’ (SMNR) of ongelovig bent. Kort gezegd: blijken we gewoon dieven. Het lijkt zo onschuldig. Je gaat op pelgrimage naar Santiago de Compostela, je bent niet gelovig en dus vul…
Lees verderVoor religieus borduurwerk moet je in Lviv zijn. Deze stad, gelegen in het westen van Oekraïne, gaat prat op het hooghouden van de nationale cultuur. Met handwerken voor Oekraïense kerken maak je niet alleen een statement voor God. “De borduursels zijn geen geschenk aan ons, maar aan God.” De in het zwart gestoken monnik die…
Lees verderBorduren voor de kerk, het lijkt een uitstervend ambacht, maar in Georgië gebeurt het nog. Rond de Georgische hoofdstad Tbilisi versieren zusters in twee orthodoxe kloosters de rituele gewaden van katholikos-patriarch Ilia II en kerkkleden voor liturgische feesten. Ik bezocht deze kloosters eind 2019 en vroeg de borduursters het zwarte kleed van het lijf. Moeder…
Lees verderHet is altijd een goed idee om de locals te volgen. Dat doe ik overal en zo ook op Bonaire, maar wat leverde dit Antilliaanse eiland een verrassingen op! MirakelZ ontdekte levende geloofstradities en -ideeën van de Bonairianen niet alleen in kerken, maar ook in de Chinese supermarkt en in bossen en velden. Een compleet…
Lees verderPalestijnse christenen deden jaren terug een oproep aan religieus gemotiveerde toeristen naar ‘het Land’ om ook bij hen te komen kijken. Decennialang bleven ze te veel uit beeld en de financiële opbrengsten van pelgrimages en toerisme kwamen bovendien eenzijdig in Israël terecht. Het Palestijns christelijke ‘Kom en zie’-initiatief prikkelde socioloog, theoloog en vredesactivist Gied ten…
Lees verderOp de Camino de Santiago ontmoet je de hele wereld, dat is het idee. Toch is dat maar ten dele waar. Bijna al de pelgrims komen uit landen met een christelijke cultuur.* Mensen met een andere religieuze achtergrond zijn schaars op de camino, maar ze lopen of fietsen er wel. Ik sprak drie Nederlandse caminogangers…
Lees verderJordanië intrigeert me. Volgens zeggen kwamen Abraham en Mozes, maar ook Jezus en Mohammed in dit gebied langs. Geen wonder dus dat het land een belangrijke bestemming voor religieus gemotiveerde toeristen is. Veelal verrassend voor westerlingen (mezelf incluis) is dat christenen en moslims elkaar op veel pelgrimsplekken tegenkomen. Ze delen veel meer dan ze dachten.…
Lees verder- 1
- 2
- Volgende »