Voor religieus borduurwerk moet je in Lviv zijn. Deze stad, gelegen in het westen van Oekraïne, gaat prat op het hooghouden van de nationale cultuur. Met handwerken voor Oekraïense kerken maak je niet alleen een statement voor God. “De borduursels zijn geen geschenk aan ons, maar aan God.” De in het zwart gestoken monnik die…
Lees verder
Door de eeuwen trokken miljoenen pelgrims de Baai van La Manche over, naar Le Mont-Saint-Michel. Om hun bonuspunten voor de hemel te verdienen, moesten ze flink wat ontberen. De overtocht is nu een makkie, vergeleken met toen. Chapeau voor de vroegere miquelots, zoals de pelgrims onderweg naar Le Mont-Saint-Michel genoemd werden. De baai die zij…
Lees verder
Het was een verjaardagscadeau aan mezelf: een verblijf in Monasterium Poortackere in Gent. Een voormalig klooster dat tot hotel-restaurant is verknutseld, maar met behoud van de authentieke architectuur. Vooral aan het restaurant in de kerk vergaap je je, maar ook de binnentuin en de kamers zijn heerlijk. België is voor mij het land van de…
Lees verder
Borduren voor de kerk, het lijkt een uitstervend ambacht, maar in Georgië gebeurt het nog. Rond de Georgische hoofdstad Tbilisi versieren zusters in twee orthodoxe kloosters de rituele gewaden van katholikos-patriarch Ilia II en kerkkleden voor liturgische feesten. Ik bezocht deze kloosters eind 2019 en vroeg de borduursters het zwarte kleed van het lijf. Moeder…
Lees verder
Wandelend op de Sultans Trail van Wenen naar Istanbul ervaar je Europa zoals het altijd al was: een smeltkroes van etnische groepen, culturen en religies. Slap voor stap ontdek je ook: de ander lijkt op mij. Christenen en moslims delen niet alleen landen en oud zeer, maar ook heiligen en profeten. In het spoor van…
Lees verder
Op de Camino de Santiago ontmoet je de hele wereld, dat is het idee. Toch is dat maar ten dele waar. Bijna al de pelgrims komen uit landen met een christelijke cultuur.* Mensen met een andere religieuze achtergrond zijn schaars op de camino, maar ze lopen of fietsen er wel. Ik sprak drie Nederlandse caminogangers…
Lees verder
Afstrepen van pelgrimspaden lukt me maar niet. Voor elk pad dat ik loop, komen er tien bij. Tegen het einde van het Nederlandse Pelgrimspad had ik het gewaagd de kloosterboekwinkel in Wittem te betreden. Een walhalla voor iedereen die in religieuze zaken in de breedste zin van het woord geïnteresseerd is. Bergen leesvoer over pelgrimspaden…
Lees verder
“Ik ben vast je eerste huilende reisbegeleider”, snikte Maria.* Daar zat ik dan op Santa Maria, bij het slotritueel van Espírito Santo, het Heilige Geestfeest op de Azoren. Voor ons, in een kleine kapel stonden een vader en een moeder met een kleuter op de arm. Het meisje was jaren ernstig ziek geweest, had Maria…
Lees verder